بازگشت

به دریچه‌ای که برای نوشتن، برای حرف زدن کم و بیش امن است و یادآور روزهای آرامش.

حالا، می‌شود نفسی نه راحت_ که از سر اجبار تداوم زندگی کشید و دعا کرد که روزهای سخت تمام شوند.

حالا، باید زنده بود و تمرین زنده بودن کرد، تمرین درست حرف زدن، تمرین آموختن این که با ویران کردن چیزی درست نمی‌شود.

به خانه‌ی قدیم، دیگرباره خوش آمدید و خوش آمدیم.